Unicorn

You hold the candle I once lit
You shine your light
When you forgive I cry
You run your fingers through my hair
And tell me it´s worthwhile, it´s all worthwhile

Even when I hate myself
Even when I feel your pain
when you cry
Even when my heart is cold
You assure me it´s worthwhile, it´s all worthwhile

You see what can´t be seen
You repair the damage done to me

[...σίγουρα αξίζει...]

Timothy William Burton

Ήταν 1990 όταν βγήκε το Edward Scissorhands στους κινηματογράφους... αν και παιδάκι δέκα χρονών τότε, ακόμη με θυμάμαι να χαζεύω έξω απ' το θερινό σινεμά την αφίσα με τον Edward... μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση η σκοτεινή φιγούρα του, χωρίς όμως να με φοβήσει ιδιαίτερα... Σαν χαζεμένο ήμουν επίσης και καθώς έπεφταν οι τίτλοι τέλους, μιας και η επαφή με πρωτόγνωρα συναισθήματα, μου ήρθε κάπως ξαφνική... Δεκαέξι χρόνια μετά, πιστεύω είμαι πια σε θέση να καταλάβω την σπουδαιότητα εκείνης της μέρας και ανατρέχοντας στο παρελθόν, να ζηλεύω εκείνο το παιδάκι που μια καλοκαιρινή νύχτα, γνώριζε τότε ανέμελα έναν καινούριο κόσμο... το μαγικό κόσμο του Tim Burton...

"I don' t know, not for sure... but... I believe he is... you see, before he came down here, it never snowed... and afterwards it did... if he weren't up there now, I don't think it would be snowing... sometimes you can still catch me dancing in it..."

Eric Draven

People once believed that when someone dies, a crow carries their soul to the land of the dead. But sometimes, something so bad happens that a terrible sadness is carried with it and the soul can' t rest. Then sometimes, just sometimes, the crow can bring that soul back to put the wrong things right.

Αφιερωμένο στην anarchitect

Don’t look don’t look the shadows breathe
Whispering me away from you
Don’t wake at night to watch her sleep
You know that you will always lose
This trembling
Adored
Tousled bird mad girl...
But every night I burn
But every night I call your name
Every night I burn
Every night I fall again
Oh don’t talk of love the shadows purr
Murmuring me away from you
Don’t talk of worlds that never were
The end is all that’s ever true
There’s nothing you can ever say
Nothing you can ever do...
Still every night I burn
Every night I scream your name
Every night I burn
Every night the dream’s the same
Every night I burn
Waiting for my only friend
Every night I burn
Waiting for the world to end

Just paint your face the shadows smile
Slipping me away from you
Oh it doesn’t matter how you hide
Find you if we’re wanting to
So slide back down and close your eyes
Sleep a while
You must be tired...
But every night I burn
Every night I call your name
Every night I burn
Every night I fall again
Every night I burn
Scream the animal scream
Every night I burn
Dream the crow black dream

Dream the crow black dream...

[Τι κομματάρααααααααααα]

Θρήνος

Lost in the depths, the depths of your eyes...
I couldn' t resist, why shoud I?
I want to relax, I want to feel free...
I want to be you, you want to be me...

I look at you, I look at your face...
You took my hand, just in case...
Forever with you, you 're all I can see...
Now I am you, do you want to be me?

Why are you always hiding?
Why are you always mourning?

[Μικρή στιγμούλα ευτυχίας... αντίθεση... μπέρδεμα... μερικά πράγματα δεν θα τα καταλάβουμε ποτέ]

Heaven Can't Wait

Is this the place where the living join the dead?
Heaven can't wait til another day...

Football Season Is Over

No More Games. No More Bombs. No More Walking.
No More Fun. No More Swimming.
67. That is 17 years past 50. 17 more than I needed or wanted.
Boring. I am always bitchy. No Fun -- for anybody.
67. You are getting Greedy. Act your old age. Relax -- This won't hurt.

(Hunter S. Thompson's suicide note)

Hic jacet sepultus

I used to love her, but I had to kill her
I used to love her, but I had to kill her
I had to put her
Six feet under
And I can still hear her complain


I used to love her, but I had to kill her
I used to love her, but I had to kill her
I knew I miss her
So I had to keep her
She's buried right in my back yard


I used to love her, but I had to kill her
I used to love her, but I had to kill her
She bitched so much
She drove me nuts
And now I'm happier this way


I used to love her, but I had to kill her
I used to love her, but I had to kill her
I had to put her
Six feet under
And I can still hear her complain

[για σένα μωρό μου]

Her Lullaby

Someone take these dreams away,
That point me to another day,
A duel of personalities,
That stretch all true realities.

That keep calling me,
They keep calling me,
Keep on calling me,
They keep calling me.

Where figures from the past stand tall,
And mocking voices ring the halls.
Imperialistic house of prayer,
Conquistadors who took their share.

That keep calling me,
They keep calling me,
Keep on calling me,
They keep calling me.

Calling me, calling me, calling me, calling me.

They keep calling me,
Keep on calling me,
They keep calling me,
They keep calling me.

ΕΛ.ΑΣ.

Με παίρνουν τηλέφωνο τα λατρευτά smurfs, να πάω από κει, στο δεύτερο όροφο, να πάρω το χαρτί του στρατού... πάω και για να δείξω ότι δεν έχω κανένα πρόβλημα μαζί τους, τους κάνω και δώρο μία μεγάλη τσουγκράνα, για να ξύνουν πιο άνετα τ' αρχίδια τους... αφού εξηγώ στο μαμούχαλο απ' έξω το σκοπό της επίσκεψής μου και αφού του πήρε λίγη ώρα να καταλάβει, μου λέει ότι πρέπει να πάω στον πρώτο όροφο, στον αξιωματικό υπηρεσίας... πάω και βρίσκω ένα δεύτερο χοντρομαμαμούχαλο που φυσικά ο τίτλος αξιωματικός υπηρεσίας του πήγαινε γάντι... ακουμπάω την τσουγκράνα στο γραφείο του, ανάβω ένα τσιγάρο και του εξηγώ κι αυτού το λόγο που αντί να κοιμάμαι, έχω τραβηχτεί να δω τα σάπια μούτρα του... όταν πια κατάλαβε και καθώς έσβηνα το τσιγάρο στο τασάκι, αρπάζει την τσουγκράνα και αρχίζει να τη δοκιμάζει... του λέω 'καλή; κάνει καλά τη δουλεία της;' Μου λέει 'καλή φαίνεται, αλλά τη Δευτέρα το πρωί που θα έχω βρει το χαρτί και θα έρθεις να το πάρεις, θα ξέρω σίγουρα...'

Like NO other...

...γιατί είσαι η ζωή μου, η αναπνοή μου...

Munachus Extraordinarius

'Μουνιά υπάρχουν πολλά... angelina όμως μία...'

[Δωράκι για σένα Βροχοποιέ]

Το βλέμμα

Έχει κάτι αυτό το βλέμμα ή εμένα μου φαίνεται; Εννοώ κάτι που η επιστήμη σηκώνει τα χέρια... κάτι που κάνει τους 29 λατρευτούς φίλους κατασκευαστές πλυντηρίων να συνιστούν άλλο απορρυπαντικό... κάτι που κάνει τον Ακάκιο να γράφει στα παπάρια του τα Misκο... κάτι που κάνει τη μαμά να μη βάζει μόνο τρίποντο, αλλά να καρφώνει κιόλας (ανάποδα)... κάτι τελοσπάντων που κάνει εμένα να παπαρολογώ για να γεμίσω λίγες γραμμές post παραπάνω... σίγουρα έχει κάτι αυτό το βλέμμα, να μου το θυμηθείτε...

Schizofrenic Figure, 2006

'I put my heart and my soul into my work, and have lost my mind in the process'
Vincent Van Gogh

[Δεν είναι και άσχημα πάντως όταν οι εγκεφαλικές απώλειες του process γίνονται εν τέλει το ίδιο το work...]

Το τασάκι

...γιατί οι στιγμές με μία φίλη είναι ανεκτίμητες...

I hold an image of the ashtray girl
Of cigarette burns on my chest
I wrote a poem that described her world
That put our friendship to a test
And late at night whilst on all fours
She used to watch me kiss the floor
What's wrong with this picture?
What's wrong with this picture?