Ταινία που αρκετοί φαντάζομαι (μαζί και εγώ) περιμένουν πως και πως να βγει στις κινηματογραφικές μας αίθουσες. Για όσους δεν ξέρουν, βασίζεται στο βιβλίο "Touching from a distance" της Deborah Curtis, γυναίκας του Ian Curtis, τραγουδιστή των Joy Division.
Οι συνθήκες δεν ήταν οι ιδανικές... 64 νεκροί, καμμένα χωριά. άνθρωποι στο δρόμο, ζώα και δέντρα νεκρά... αυτά δεν είναι πράγματα που κανείς τα βγάζει εύκολα απ' το μυαλό του... οι συνθήκες δεν ήταν οι ιδανικές... ίσως αυτό όμως να ήταν και ένας λόγος παραπάνω... ο αγώνας θα γινόταν και ήταν μια μοναδική ευκαιρία να ξεφύγει για λίγο από τις σκέψεις του... τις κουρασμένες σκέψεις του... το καλοκαίρι τελείωνε και η εξάντληση από τη δουλεία ήταν ζωγραφισμένη με σκουρόχρωμες πινελιές στο πρόσωπό του... τι πιο σουρεαλιστικό από 22 παίκτες να κυνηγάνε μια μπάλα τέτοιες ώρες... αύτο ήταν και το κλειδί της φυγής που τόσο έψαχνε... το ταξίδι άλλωστε με το πλοίο, θα έφερνε και τη γαλήνη που αναζητούσε, θα σηματοδοτούσε μια καινούργια αρχή που τόσο είχε ανάγκη... το έβλεπε στα κύματα που χάζευε από το κατάστρωμα... 'μάστερ στέησον μπη', όπως με σπαστή ελληνική προφορά άκουσε στο βάθος του μυαλού του, να του ψελλίζει μια φωνή απ' τα σκουριασμένα μεγάφωνα... ο ήχος της αγαπημένης του ομάδας μπλέχτηκε στη νοερή του παρτιτούρα και για λίγο πίστεψε ότι άρχισε ο αγώνας... ήταν το κινητό του που χτυπούσε... οι νεκροί είχαν γίνει 65... αυτός όμως δεν ήταν ένας Έλληνας, αλλά ένας συνομήλικός του Ισπανός... ο θάνατος του τόσα μίλια μακριά, έμελλε να βάλει πρόωρο τέλος στη μικρή ευχάριστη διαρροή της πραγματικότητάς του... η μελωδία του κύματος έγινε πάλι θόρυβος από το σαπισμένο καράβι και η κάπνα του φουγάρου μαύρισε τα σχέδια του... σύντομα πήρε το δρόμο της επιστροφής και της πραγματικότητας... εκεί που ο αριθμός των νεκρών ανεβαίνει, εκεί που χωριά ακόμη καίγονται, εκεί που άνθρωποι ζουν στο δρόμο, εκεί που ζώα και δέντρα κείτονται νεκρά... το βράδυ άναψε την τηλεόραση και έκπληκτος είδε τα κανάλια να παίζουν χαζοταινίες, εκλογοεκπομπές, επαναλήψεις, τηλεμάρκετινγκ... ανάβοντας το γεμάτο από ξερό καπνό τσιγάρο του, χαμογέλασε, έχοντας πάρει το πιο σκληρό μάθημα, ίσως και όλης του της ζωής... εκεί που για κάποιος η ζωή χάνεται, σε ένα χωριό ή σε ένα γήπεδο, για όλους εμάς δυστυχώς, απλά συνεχίζεται...
ΚΑΝΤΙΝΑ
And if you go chasing rabbits(Την κάνω και γω σιγά σιγά απ' το λαγούμι μου...)
