Wednesday, January 18, 2006

Ψάχνοντας σε στάχτες


Δεν ήθελε πολύ... ένα βλέμμα μόνο... μια στιγμή... εγκλωβισμένοι και οι δύο στη μαγεία του δευτερολέπτου... κι όμως πρόλαβες και έκανες τόσες σκέψεις... όλη η ζωή σου πέρασε μπροστά... η ζωή σου μαζί της... και τότε το είδες... σε τάραξε... το έχεις ξαναδεί... το έχεις ξαναζήσει... φοβήθηκες... σου χαμογέλασε... όλα είναι μια ζαριά... θα παίξεις;... θα χάσεις;... θα κερδίσεις;... όχι... όχι, αυτή τη φορά... όχι... όχι και αυτή τη φορά... έφυγε... και εσύ καίγεσαι γλυκά στη φλόγα της... και συνεχίζεις μόνος στις στάχτες να ψάχνεις το δευτερόλεπτο που θα καείτε μαζί...

8 comments:

Anonymous said...

κι αν χάσεις,δε πειράζει...αλλά αν κερδίσεις θα αξίζει για πολλές ήττες..κι αν όμως δεν έρθει ποτέ αυτό το δευτερόλεπτο?τότε θα είναι δύσκολα...

Anonymous said...

Οσο και αν καεις , οσο και αν υποφερεις και φθαρεις το πρωι μετα το μεθυσι και την ομιχλη θα εισαι παλι εσυ. Παλι απο την αρχη θα καιγεσαι και θα λιωνεις. Κανεις δεν ειναι φοινικας, ειναι μυθος δεν υπαρχουν φοινικες, ομως ολοι μεσα καιγονται και πεφτουν στην πυρα.
Αφηνεις, ξεχνας, προχωρας, ξανα θυμασαι και χαμογελας με πικρια και ξανα μεσα σου μια σπιθα μεγαλωνει τοσο οσο που να σε πονεσει για να εχεις παντα την εικονα στο μυαλο σου

Anonymous said...

'Κάποτε θα με διαβάσεις ίσως, θα ακούσεις τα τραγούδια μου, θα με κατανοήσεις. Αλλά δε θα είμαι εγώ πια. Θα είναι αυτή η μάσκα που φορούν στους πεθαμένους. Όσους τους χρησιμοποιούν μετά το θάνατό τους, όταν οι ίδιοι δεν υπάρχουν.
Όσο υπήρχα με φοβόσουν.
Όσο υπήρχα δε με άντεχες.
Δεν είχες καν τη δύναμη να μείνεις ένα δευτερόλεπτο κοντά, άμα σου το ζητούσα. Θα προτιμούσα να μη με διάβαζες ποτέ.
Είναι καλύτερο να αγοράσεις ή να κλέψεις ένα μπλουζάκι με την φάτσα μου επάνω τυπωμένη. Κι ας σου φαίνεται γελοίο. Κι ας μου φαίνεται γελοίο''


κι αυτό άσχετο αλλά κάπου έπρεπε να το γράψω...Π.Γ.Β.

Anonymous said...

Συνήθως εκεί ψάχνουμε ρε γαμώτο...

Anonymous said...

mono egw den katalava apo pou einai to keimeno?giati eimai h monh pou emeine me thn aporia?

Anonymous said...

δεν έχει σημασία από πού είναι, ούτε τι σημαίνει, αλλά πως αντιπροσωπεύει αυτό που νιώθει ο καθένας για ένα ζήτημα!

ΥΓ:μη κολλάτε στο Π.Γ.Β ... δεν νομίζω οτι υπάρχει ΚΑΝΕΙΣ που θα το καταλάβει.

Anonymous said...

Ειναι μερικα πραγματα που δεν καταλαβαινω....
Καταλαβαινω ομως και πολλα που δεν θα ηθελα η δεν χρειαζομαι.
Ποιος δεν θα ηθελε να ανταλαξει "αχρηστες" γνωσεις για πραγματα που πραγματικα θελει να μαθει;
Μιλαμε για πραγματα που καινε ε λοιπον αυτο ειναι ενα πραγμα που εμενα με καιει απο παντα. Φλογα της γνωσεις και της περιεργειας και αλλα τετοια ομορφα.
Στο τελος δεν μενουν πολλα οπως μετα απο την φωτια δεν μενουν παρα μονο σταχτες

ΠΡΕΖΑ TV said...

Kαι αν καεις δεν πειραζει.Το ονειρο αξιζει κατι παραπανω.Αρκει να εισαι εκει για να το δεις και να το βιωσεις...