Κορμί παγωμένο... βρίσκεται εδώ... μυαλό μεθυσμένο... απ' τον πόνο αυτό... είμαι άρρωστος και είναι πια αργά... δεν ξέρω αν μπορώ να τραγουδήσω το τραγούδι... έπινα όλη νύχτα, γιατρέ μη μου φωνάζεις... δείξε λίγη συμπάθεια στον ασθενή σου... δώσ' μου το παυσίπονο μου τώρα... γιατρέ μου το μωρό μου έχει φύγει, έχει φύγει... δεν ξέρω τι να κάνω, πες μου τι πρέπει πες μου... και πως να διώξω αυτό τον πόνο μακριά... σιγά... σιγά... σιγά... σιγά... πες μου ποιος είμαι, τι κάνω εδώ... άνθρωποι γύρω κοιτάν' τον τρελό... φτιάξε μου το φάρμακό μου τώρα... πρέπει οπωσδήποτε να σταματήσει ο πόνος... θέλω το μωρό μου, δεν πρέπει να την χάσω... ακούω τη φωνή της ν' αντηχεί μες το μυαλό μου... τίποτα δεν κάνω που ν' αξίζει... τίποτα δε βρίσκεται να μ' αρέσει... θα τα τινάξω όλα... μετά θα δώσω τέρμα... Θεέ μου είν' η τελευταία της φορά... ποτέ πια...
2 comments:
"έπινα όλη νύχτα..."
Τώρα που το βλέπω μάλλον μας επηρεάσε αρκετά το κομματάκι, ε; Χα-χα!
Καλά ήταν πάντως! Τα έγραψα και εγώ. Πάνω κάτω!
paidia egw ta grafw oli ti hronia milame ....ston diagonismo sas peri blog pio PHXTRA apo mora sti fwtia .., nikao nikao aneta ;)tromeroi htan....ehw videakia eidate mia treli me mia kamera egw imoun lol ;;;; ( HM>>)
Post a Comment