Room 101

Θυμάμαι την πρώτη φορά που είχα κάνει chat όταν πήγαινα Γυμνάσιο. Μου ρώταγε ο/η καημένος/η m/f για να με ρωτήσει το φύλο μου και εγώ νόμιζα ότι με έλεγε mothafucka... Δεκατρία χρόνια μετά (sic), ξαναέκανα chat με άγνωστη για πάνω από μια ώρα. Όλα άρχισαν όταν κατέβαζα από Φινλανδικό hub ένα remix της κομματάρας Love is a shield των Camouflage. Κάνω που λέτε ένα get user file list για να περάσει η ώρα. Και εκεί έπαθα το σόκ. 101 GB μόνο electropop kai dark wave. Εγώ με το ζόρι να έχω μερικά giga και νόμιζα ότι έχω και πολλά. Σαν παιδάκι που το πετάς μέσα στο Chocolate Factory μου έτρεχαν τα σάλια. Για πότε πιάσαμε κουβέντα περί μουσικής ήταν θέμα δευτερολέπτων. Ήταν βέβαια σα να μίλαγα με τον Jordan για basket και σίγουρα η φιλανδέζα φίλη μας θα πρέπει να θεωρείται η ριγμένη της υπόθεσης στη μεταξύ μας gift economy. Σου ανταποδίδω λοιπόν με αυτό το post... αφιερωμένο εξαιρετικά σε σένα άγνωστη που μου άνοιξες τους electro και dark new wave ορίζοντες...

I don't care now what comes along... what counts is us... no matter what would be... just this naivety... the changing words we' re taking in, seem to be perfect, seem to win... but nothing is quite forever... especially staying together... love is a shield to hide behind... love is a field to grow inside... and when I sometimes close my eyes, my mind starts spinning around...