...σαν άφησε το βάζο όμως σκοτείνιασε η ψυχή μου...
...μαύρα τα πέταλα γινήκαν..
...κοιτώ τα χέρια της...
...χέρια γεμάτα πληγές...
...πόνος ζωγραφισμένος στον καμβά της παλάμης της...
...μη φοβάσαι, την άκουσα να μου ψιθυρίζει...
...τ' άνθη του χρόνου τρυπάνε βαθιά με τέτοια αγκάθια...
...το αίμα που θα τα ποτίσει όμως σαν τρυπηθείς...
...ζωηρώτερο χρώμα θα τους δώσει...
...παρ' το, είναι δικό σου πια...
...κοιτώ τα χέρια μου...
...να το έχεις πάντα γεμάτο...
...δεν είχα ξαναδεί τέτοια λουλούδια...
...και μην ξεχνάς ποτέ να το ποτίζεις...
...μαύρα τα πέταλα γινήκαν..
...κοιτώ τα χέρια της...
...χέρια γεμάτα πληγές...
...πόνος ζωγραφισμένος στον καμβά της παλάμης της...
...μη φοβάσαι, την άκουσα να μου ψιθυρίζει...
...τ' άνθη του χρόνου τρυπάνε βαθιά με τέτοια αγκάθια...
...το αίμα που θα τα ποτίσει όμως σαν τρυπηθείς...
...ζωηρώτερο χρώμα θα τους δώσει...
...παρ' το, είναι δικό σου πια...
...κοιτώ τα χέρια μου...
...να το έχεις πάντα γεμάτο...
...δεν είχα ξαναδεί τέτοια λουλούδια...
...και μην ξεχνάς ποτέ να το ποτίζεις...
'soldado extraño'
[αφιερωμένο σε σένα κορίτσι...]
3 comments:
an den einai afierwmeno semena, de nomizw na sou ksanamilhsw...
kissezzzz
Χεχε, μάλλον δε θα μου ξαναμιλήσεις...
:-p
Pw pw pw.....
wink wink
ma pws ta les o foustis...
wink wink
Post a Comment