...θυμάμαι ένα μικρό κορίτσι......που άλλαζε πρόσωπα κοιτάζοντας τ' αστέρια...
...ένα παιδί στο δρόμο την κοιτούσε...
...φορούσε κρυφά τη θλίψη της, έδινε μάχη με τη μέρα...
...μα τώρα μαζί χορεύουνε στο φως, κάτω απ' τ' αστέρια...
...τους είδα ένα βράδυ, τις μάσκες ν' ανταλλάσουν...
...νικητές στο χορό της θλίψης...
...και είδα στα χέρια της ένα πρόσωπο, θλιμμένα να κοιτάει...
...θαρρώ πως με καλούσε...
...τη μάσκα έβαλα και είδα στον καθρέφτη...
...ήμουν εγώ μόνος που χόρευα...
...ένα μικρό κορίτσι κρυφά μου τραγουδούσε...
[...καλά, ο καθρέφτης που βρέθηκε;...]
[αφιερωμένο στο μικρό μου κορίτσι]
2 comments:
Καποτε η θλιψη και το πενθος θα γινουν γιορτη και θα τα γ*** ολα.Να το θυμασαι αυτο!!!
Πολυ ομορφο κειμενο.
Xaxa, swstoooos!!!!!! ;-)))) Thank you :-)
Post a Comment