Επιστροφή στη ζούγκλα... συναισθήματα ανάμεικτα σαν εκείνο τον απίστευτο χυμό που έπινα πριν λίγες μέρες σ' ένα παραλιακό μπαράκι στην Αίγινα... θυμάμαι που έλεγα πάντα πόσο θέλω να πάω διακοπές σε νησί τέλη καλοκαιριού... δίκιο είχα τελικά, γιατί το νησί είναι πιο όμορφο από ποτέ... μπορεί να μην είμαι για διακοπές βέβαια, όμως η ατμόσφαιρα μου έχει σβήσει κάθε ίχνος ξενέρας που κουβάλαγα όλο το πρωί... άλλωστε η σκέψη ότι σύντομα θα γυρίσω σ' όλους αυτούς που άφησα πίσω, δεν αφήνει περιθώρια για κλάψες... μέχρι λοιπόν να τα ξαναπούμε, το κομμάτι αφιερωμένο σε όλους όσους περιμένω ήδη ανυπόμονα να ξαναδώ όταν επιστρέψω "σπίτι"...
Here is the house
Where it all happens
Those tender moments
Under this roof
Body and soul come together
As we come closer together
And as it happens
It happens here in this house
And I feel your warmth
And it feels like home
And theres someone
Calling on the telephone
Lets stay home
It's cold outside
And I have so much
To confide to you
With or without words
I'll confide everything...
Here is the house
Where it all happens
Those tender moments
Under this roof
Body and soul come together
As we come closer together
And as it happens
It happens here in this house
And I feel your warmth
And it feels like home
And theres someone
Calling on the telephone
Lets stay home
It's cold outside
And I have so much
To confide to you
With or without words
I'll confide everything...
No comments:
Post a Comment